[…] Θα παρουσιαστεί ένα σύντομο αλλά αντιπροσωπευτικό δείγμα της θεατρικής συγγραφικής δουλειάς της, για πρώτη φορά στον τόπο καταγωγής της οικογένειας Αναγνωστάκη […] Ζητούμενο για την παράσταση είναι να δημιουργηθεί μια εμπειρία  που να κάνει τους κατοίκους και επισκέπτες του χωριού να ξαναδούν τον γνώριμό τους χώρο μέσα από μια άλλη οπτική

[…] Μετά από περιήγησή μας στα Ρούστικα, προτείνουμε ως χώρο πραγματοποίησης της παράστασης τον αυλόγυρο του ‘Ρουστίκων Μέλαθρον’ και πιο συγκεκριμένα το σημείο που είναι διαμορφωμένο για υπαίθριες εκδηλώσεις (με τσιμεντένια κάλυψη δαπέδου). […] Νοιώθουμε πως η έντονη αίσθηση μοναξιάς και θραυσματικής αναπόλησης του παρελθόντος που διατρέχει το συγκεκριμένο έργο της Αναγνωστάκη, μπορεί να υπηρετηθεί εξαιρετικά στο συγκεκριμένο σημείο. Το έργο λειτουργεί κατά κύριο λόγο αφαιρετικά και είναι δύσκολο να συνυπάρξει με τον ρεαλισμό της πλατείας του χωριού (όπου πραγματοποιήθηκε η περσινή εκδήλωση). […] Η διάταξη στον χώρο που προτείνεται είναι η εξής: Τα καθίσματα των θεατών τοποθετούνται πάνω στο τσιμεντένιο δάπεδο με πλάτη στα 2 κτίρια (’ρακάδικο’ και ‘σιδεράδικο’). Είναι επιθυμητή η τοποθέτηση κερκίδας (περίπου 100 ατόμων) για να έχουν όλοι οι θεατές σωστή οπτική επαφή με τη σκηνή. Η σκηνή θα διαμορφωθεί στην χωμάτινη έκταση που απλώνεται προς το ύπαιθρο. Διάσπαρτα στον ανοιχτό χώρο θα υπάρχουν αντικείμενα και στοίβες από αντικείμενα (μέγιστο ύψος 1,80m) σα να εγκαταλείφθηκε ένα ολόκληρο νοικοκυριό, τεμαχισμένο και χορταριασμένο, όπως συχνά βλέπουμε στην ελληνική ύπαιθρο (μπάζα, ψυγεία, έπιπλα, κουζινικά, κορνίζες, παιδικά παιχνίδια κτλ). Η φύση ως τόπος ταφής που αγκαλιάζει και γλυκά αποσυνθέτει, μνήμες και άχρηστα υλικά αγαθά. Στις στοίβες αυτές θα ενσωματωθούν και φωτιστικά στοιχεία (κρυφά ή φανερά) […]

Η παράσταση στήνεται με στόχο την εύκολη μεταφορά και επανάληψή της σε άλλους χώρους της Κρήτης και της Αθήνας, υπαίθριους ή κλειστούς.